Preguntas frecuentes sobre o uso das obras

A Lei de Propiedade Intelectual é aplicable a todas as obras, independentemente do modo de expresión ou publicación. Por este motivo, as obras que atopamos en Internet están protexidas por dereitos de autor, igual que outras.

De acordo coa Lei de Propiedade Intelectual, o autor dunha obra literaria ou artística ten o dereito exclusivo a decidir sobre o uso da súa obra. O dereito exclusivo do autor core todos os medios técnicos e métodos cos que poida copiarse a obra. Copiar ou descargar de Internet é unha forma de crear copias dunha obra.

Por esta razón, tamén se precisa permiso para usar obras protexidas por dereitos de autor en Internet. Nalgúns casos, o autor puido conceder permiso para usar as súas obras dispoñibles libremente en Internet, por exemplo, cunha licenza Creative Commons. As devanditas obras poden usarse de acordo coas condicións da licenza.

Cando se publica material en Internet ou unha intranet xa non se trata dun uso privado segundo o previsto na Lei de Propiedade Intelectual, trátase dun acto de comunicación pública ou posta a disposición. En Internet ou intranet realízase unha copia da obra e ponse a disposición do público, sendo ambos dereitos exclusivos do autor. Polo tanto, para copiar e publicar, precísase o permiso do titular dos dereitos.

Os hipervínculos consisten en facer clic nunha ligazón para ir directamente a outra páxina web. Está permitido incorporar ligazóns no teu traballo, web ou blog sempre que remitan a sitios web lícitos, que conteñan textos, imaxes, vídeos ou música aloxados nas mesmas polo titular de dereitos ou co seu consentimento.

Para que os alumnos poidan realizar copias das obras da biblioteca do centro escolar este precisa, con carácter xeral, dispor de autorización. CEDRO dispón de licenzas para a reprodución en bibliotecas e centros de documentación. Ademais, algunhas bibliotecas poden beneficiarse de límites ou excepcións concretos, como o límite previsto no artigo 37.2 da Lei de Propiedade Intelectual, que autoriza a algúns establecementos a prestar obras, aínda que algúns deles deben aboar unha remuneración por iso. Os mesmos principios son aplicables a realizar proxectos na biblioteca que nos dereitos de autor en xeral. Para usar unha obra doutra persoa nun traballo propio, precísase o permiso do titular dos dereitos de autor.

Se a biblioteca desexa publicar un proxecto no seu sitio web, debe asegurarse de que os autores do proxecto e a biblioteca teñan todos os dereitos para publicar en Internet os textos, as imaxes e a música utilizadas no mesmo. Ademais, a biblioteca precisa os permisos dos autores do proxecto para publicalo en Internet. No caso de nenos menores de idade autores do proxecto ou que poidan aparecer nas imaxes, tamén se precisa o permiso dos titores.

Para gravar e transmitir unha clase ou conferencia na educación a distancia, precísase o consentimento do profesor ou conferenciante. Unha presentación oral, como unha conferencia ou relatorio, tamén pode estar protexida por dereitos de autor se é o suficientemente orixinal.

Ademais da presentación do propio profesor, nas clases úsanse moitas obras protexidas por dereitos de autor, como imaxes, páxinas de libros de texto ou artigos de revistas. Cando se grava unha clase para o ensino a distancia, estas obras tamén aparecerán na gravación. Para a gravación de obras como parte da educación a distancia, precísase o permiso dos titulares dos dereitos de todas as obras que se mostren na gravación.

Para usar e compartir as obras e fotografías de alumnos, esíxese o seu permiso e, no caso de menores, tamén o dos seus pais. Os dereitos de autor dunha obra creada por un alumno sempre lle pertencen a el.

Se usas unha fotografía na que haxa persoas que se poida identificar tamén precisas o permiso da persoa que aparece na imaxe. En principio, recoméndase utilizar un grupo pechado ao que só poidan acceder os alumnos da clase e os seus pais.

Os servizos en liña adoitan ter condicións de uso que convén ler detidamente antes de utilizar o servizo. Nas condicións de uso, por exemplo, o provedor de servizos pode ceder os dereitos. Se o profesor garda os traballos dos alumnos no servizo, debe ter o dereito para ceder os dereitos do alumno a terceiros.

Poderei realizalo ao amparo do límite de cita, se cumpro os requisitos sinalados no artigo 32.1 da Lei de Propiedade Intelectual.

Si se pode, se as normas do centro de ensino o permiten. Pódese navegar por Internet. Porén, pór unha película, un vídeo, unha obra textual, que estean en liña, por exemplo, coa axuda dun canón de proxección, é un acto de posta a disposición que require autorización do titular dos dereitos.

Os alumnos xeran dereitos de autor polo material que creen eles mesmos, como debuxos ou teses escritas. Para o uso desa obra, por exemplo, na páxina web do colexio, esíxese o consentimento do alumno. Se o alumno é menor de idade, debe obterse o permiso dos seus titores.

Está permitido mostrar un extracto dun programa de ordenador ou un videoxogo aos alumnos como parte da clase se se cumpren os requisitos sinalados no artigo 32.3 da Lei de Propiedade Intelectual.

O artigo 32.3 permite ao profesorado da educación regrada impartida en centros integrados no sistema educativo español e o persoal de Universidades e Organismos Públicos de investigación nas súas funcións de investigación científica, non precisarán autorización do autor ou editor para realizar actos de reprodución, distribución e comunicación pública de pequenos fragmentos de obras e de obras illadas de carácter plástico ou fotográfico figurativo, cando, non concorrendo unha finalidade comercial, se cumpran simultaneamente as seguintes condicións:

a) Que eses actos se fagan unicamente para a ilustración das súas actividades educativas, tanto no ensino presencial como no ensino a distancia, ou con fins de investigación científica, e na medida xustificada pola finalidade non comercial perseguida.

b) Que se trate de obras xa divulgadas.

No caso de libros de texto e manuais universitarios, os usos con base nesta excepción son moi limitados.

Unha gravación en audio do libro de texto é un acto de reprodución que require autorización, con carácter xeral. Para este uso, precísase o permiso do titular dos dereitos de autor.

Para compartir esa gravación cos alumnos tamén se precisa autorización. Nesa situación, debe pedirse permiso á editorial do libro de texto para usar a gravación.

Os podcast tamén poden estar protexidos por dereitos de propiedade intelectual, de xeito que para que poidan ser utilizados se debe contar con autorización do seu titular de dereitos.

É conveniente consultar as condicións de uso do servizo ou plataforma na que se atopan os podcasts. As condicións de uso dos servizos determinan con que finalidade e en que condicións pode utilizarse o servizo. Ao utilizar o servizo, o usuario comprométese a cumprir as condicións de uso do servizo.

Se o podcast pode escoitarse nun servizo cuxas condicións de uso permitan que o servizo se utilice exclusivamente para uso persoal, o podcast non poderá escoitarse no ensino sen autorización.

Porén, poderás remitir a ligazón aos alumnos para que o escoiten na casa. O uso docente non é un uso persoal. Comproba as condicións de uso do servizo antes de pór o podcast no ensino.

Aínda que a obra se atope esgotada ou descatalogada, precísase autorización para fotocopiala, salvo que se trate dunha copia para uso privado. Para fotocopiar unha obra no ámbito educativo precísase, con carácter xeral, autorización do titular de dereitos ou licenza de CEDRO.

A ausencia do símbolo de copyright xunto a unha imaxe non significa que a imaxe sexa de uso libre.

O uso do símbolo de copyright xunto a unha obra crea a hipótese de que se trata dunha obra protexida por dereitos de autor. O uso do símbolo non xera os dereitos de autor. Os dereitos de autor xéranse coa creación da obra e para a persoa que a creou. Non se require o rexistro da obra ou outros trámites, como o uso do símbolo de copyright, para que se orixinen os dereitos de autor. O símbolo de copyright pode indicar o titular dos dereitos de autor.

A extensión dunha cita permitida debe limitarse a un fragmento e na medida necesaria para o fin perseguido. A cita debe estar relacionada co tema que está tratando a persoa que fai a cita no seu texto ou presentación. O propósito da cita adoita ser aclarar o asunto que se está tratando cun exemplo.

Ao citar, debe mencionarse a fonte da cita, ou sexa, como norma xeral, o nome do autor e a obra fonte.

Poden citarse imaxes nunha presentación científica, como unha tese ou unha investigación de historia da arte, así como nunha presentación crítica, por exemplo, unha crítica teatral ou de artes visuais. A imaxe debe ter unha conexión co texto e a cita debe estar xustificada para aclarar ou ilustrar a presentación. Porén, non poden recompilarse ilustracións para adornar ou complementar unha publicación alegando o límite de cita.

Unha tarxeta de Nadal creada por un alumno ben pode ser unha obra protexida. Neste caso, para usala, precísase o permiso do alumno. Se o alumno é menor de idade, debe obterse o permiso do seu titor.

Os dereitos de autor outorgan ao creador ou artista dun traballo creativo o dereito exclusivo a decidir como se utiliza a obra que creou. Por exemplo, os personaxes de debuxos animados están protexidos por dereitos de autor como obras de artes visuais e un personaxe tamén pode estar protexido como marca comercial.

As ideas non están protexidas por dereitos de autor, polo que un personaxe de debuxos animados pode utilizarse como fonte de inspiración e, por exemplo, pode debuxarse un personaxe dun parrulo con roupa ou algo semellante, sempre que non se reproduza directamente un personaxe creado por outra persoa. En situacións como esta, valórase se os personaxes son identificables cos personaxes orixinais.

Tamén poden debuxarse ou pintarse personaxes de debuxos animados coñecidos para uso privado, mais para o seu uso para outros fins, como norma xeral, esíxese o consentimento do titular dos dereitos.

Se estes debuxos se van utilizar no blog ou revista do colexio, precísase autorización. Polo tanto, sen o devandito consentimento, os debuxos ou pinturas de personaxes non poden, por exemplo, imprimirse en produtos para a venda, publicarse nunha publicación impresa ou en Internet.

Editar, recortar e outros tipos de procesamentos de imaxes constitúen unha modificación. A modificación pertence aos dereitos exclusivos do autor e, para iso, precísase o permiso do fotógrafo, con carácter xeral. Ademais de pedir autorización ao titular de dereitos, pode solicitarse autorización á entidade de xestión VEGAP. Por exemplo, a imaxe pode retocarse cun programa de edición de imaxes. Para compartir a imaxe editada precísase autorización do titular de dereitos. Ao copiar e utilizar os materiais, deben indicarse o nome do autor e a publicación na copia ou en relación co material de acordo coas boas prácticas.

En virtude da Lei de Propiedade Intelectual, é lícita a inclusión nunha obra propia de fragmentos doutras alleas de natureza escrita, sonora ou audiovisual, así como a de obras illadas de carácter plástico ou fotográfico figurativo, sempre que se trate de obras xa divulgadas e a súa inclusión se realice a título de cita ou para a súa análise, comentario ou xuízo crítico. Tal utilización só poderá realizarse con fins docentes ou de investigación, na medida xustificada polo fin desa incorporación e indicando a fonte e o nome do autor da obra utilizada. Debido ao carácter do dereito de cita, úsase xeralmente en traballos científicos, no ámbito do ensino e tamén para facer críticas das obras doutras persoas. Se non concorre un fin docente ou de investigación precísase obter autorización.

Só se permite citar dunha obra divulgada, ou sexa, unha obra que o autor puxera a disposición do público de algún xeito. A cita debe ter unha conexión relevante coa obra para a que se toma a cita.

A extensión dunha cita permitida, ou sexa, a «medida necesaria para o fin», non está definida pola lei, senón que sempre debe decidirse caso por caso. En termos xerais, pódese dicir que a cita non pode ser moi longa, debe limitarse a un fragmento.

Ao citar unha obra, sempre debe lembrarse mencionar a fonte da cita, ou sexa, como norma xeral, o nome do autor e a obra fonte.

As receitas que conteñen só instrucións de elaboración, como norma xeral, están excluídas da protección dos dereitos de autor. Os dereitos de autor non protexen a mera información das receitas de cociña, como, por exemplo, a listaxe de ingredientes ou proporcións.

Porén, cabe sinalar que unha receita, por exemplo, pode aparecer no contexto dun artigo de xornal, un libro de cociña ou un blog que si estarán protexidos por dereitos de propiedade intelectual e que para ser copiados se precisará permiso.

Para unha adaptación, precísase normalmente o permiso do autor ou dos titulares dos dereitos. O autor ten o dereito a decidir sobre a obra con e sen alteracións, como traducións ou adaptacións, noutro xénero literario ou artístico, ou utilizando outros métodos.

Unha adaptación xorde, por exemplo, cando se fan adicións ou outros cambios a unha obra existente. Unha adaptación consiste, por exemplo, en facer novos arranxos a unha sinfonía, resumir unha obra literaria ou cando un libro se converte nunha película ou unha obra de teatro. Para facer unha adaptación precísase o permiso do autor da obra orixinal.

Porén, non se precisa permiso se o prazo de protección da obra orixinal (70 anos tras o falecemento do autor orixinal, a contar desde o 1 de xaneiro do ano seguinte) venceu ou se a obra se publicou, por exemplo, cunha licenza Creative Commons que permita a súa adaptación.

Con base no límite de parodia tamén pode modificarse unha obra. Con base no límite de parodia non se require o consentimento do autor para a parodia da obra divulgada, mentres non implique risco de confusión coa mesma nin se infira un dano á obra orixinal ou ao seu autor. Ao editar o material, debe lembrarse o respecto aos dereitos morais do autor. Pode atopar máis información sobre a licenza de CEDRO aquí.

Para ePara editar un artigo precísase autorización do titular de dereitos.

Co permiso de CEDRO, o profesor pode copiar e repartir aos alumnos artigos de revistas nacionais e estranxeiras entre os alumnos. A licenza cobre tanto material nacional como estranxeiro. Ao copiar e utilizar os materiais, deben indicarse o nome do autor e a publicación na copia ou en relación co material de acordo coas boas prácticas.

No caso de obras illadas de carácter plástico ou fotográfico figurativo poderán incorporarse completas nunha obra propia, con base no límite de cita.

Se non se cumpre cos requisitos do límite de cita terase que pedir autorización ao titular de dereitos ou a VEGAP.

Nun material didáctico propio poden incluírse fragmentos de obras alleas xa divulgadas, con base no límite de cita. Esta incorporación debe realizarse a título de cita ou para a súa análise, comentario ou xuízo crítico. Tal utilización só poderá realizarse con fins docentes ou de investigación, na medida xustificada polo fin desa incorporación e indicando a fonte e o nome do autor da obra utilizada.

Cando se colgan fotografías, imaxes ou textos nun sitio web persoal, vólvense visibles para todo o mundo e precísase permiso para publicalos. Respecto aos dereitos de autor, trátase da comunicación dunha obra ao público, que esixe a autorización do titular dos dereitos.

Se a imaxe ou o texto teñen unha licenza Creative Commons que autoriza o uso libre do material en Internet, a imaxe ou o texto poden usarse de acordo coas condicións da licenza CC. Se se utiliza a imaxe ou o texto doutra persoa, sempre deben indicarse os datos do autor, ou sexa, o nome do autor e a fonte, é dicir, de onde se tomou a imaxe ou o texto.

Para incluír música e imaxes alleas nun avance requírese autorización.

Engadir música de fondo a unha presentación de PowerPoint ou semellante é unha sincronización, para o que se precisa un permiso especial dos autores da música. Tamén se pode solicitar a autorización a SGAE ou SEDA, sen prexuízo dos dereitos que lles poidan corresponder a outros titulares representados por AIE e AGEDI.

No avance dun libro, tamén poden usarse imaxes feitas e tomadas por un mesmo, así como música de creación propia ou imaxes e música de uso libre que se atope en Internet, como imaxes con licenza CC ou materiais cuxo prazo de protección vencera.

Poderá utilizarse un fragmento dunha obra literaria na túa propia obra con base no límite de cita. Se non se cumpren os requisitos do límite de cita a utilización dun fragmento requirirá autorización do titular de dereitos. Coa licenza de dereitos de autor para centros educativos de CEDRO obtense autorización para o uso de obras textuais na aula e para a posta a disposición de copias parciais na intranet do centro.

A modificación do material, como norma xeral, esixe o permiso do autor ou titular dos dereitos. En xeral, non se permite modificar unha tarefa como, por exemplo, engadir novas opcións de resposta a unha tarefa orixinal, se se trata dunha obra protexida por dereitos de autor.

Porén, unha tarefa particular non sempre está protexida necesariamente pola Lei de Propiedade Intelectual, ou sexa, a denominada obra que supera o limiar de orixinalidade. Se unha tarefa particular non está protexida polos dereitos de autor, esa tarefa particular pode modificarse libremente. Porén, cabe sinalar que un caderno de exercicios, ou un libro de texto ou de exercicios está protexido por dereitos de propiedade intelectual e, polo tanto, a súa copia, modificación, distribución, precisa autorización do titular de dereitos. Precísase o permiso do titular dos dereitos de autor para copiar e modificar o conxunto de tarefas ou o libro de texto e de exercicios. Para facer copias parciais de libros de texto pode obterse unha licenza de CEDRO.

Os dereitos de autor non protexen as ideas, polo que podes utilizar a mesma idea nas túas propias tarefas.

Nun principio, para usar imaxes e as súas partes individuais en colaxes de fotos, precísase o permiso do autor.

Co fin de acadar o nivel de obra debe reflectir as eleccións creativas e persoais do autor, ou sexa, ser orixinal.

Con base no límite de cita, un profesor poderá incluír nunha obra propia (por exemplo, materiais que cree para os alumnos, unha tese, un informe, etc.) un fragmento dunha obra allea ou obras illadas de carácter plástico ou fotográfico figurativo, sempre que se trate de obras xa divulgadas e a súa inclusión se realice a título de cita ou para a súa análise, comentario ou xuízo crítico. Tal utilización só poderá realizarse con fins docentes ou de investigación, na medida xustificada polo fin desa incorporación e indicando a fonte e o nome do autor da obra utilizada. Non poderá incorporar un fragmento ou unha imaxe se non concorre fin docente ou de investigación.

A cita debe ter un propósito relevante e xustificado como apoio a un texto ou presentación propios. Se non se cumpren estes requisitos, o profesor ou o centro educativo precisarán autorización.

Unha lectura dun libro en público é un acto de comunicación pública. Para a comunicación pública dunha obra requírese, con carácter xeral, autorización do titular de dereitos. Unha gravación dunha lectura dun libro ou conto para a súa posterior posta a disposición na web ou intranet da escola require autorización. Esta autorización pode concedela o titular de dereitos (autor e/ou editor) e tamén se pode acudir á entidade de xestión de dereitos CEDRO.

Si. Está permitido pór ligazóns directas na plataforma do curso ou en calquera outro medio, sempre que remita a contido en aberto posto en Internet polos seus titulares de dereitos ou co seu consentimento. Unha ligazón directa significa unha ligazón que leva directamente á páxina orixinal onde se pode atopar o material. Os alumnos poden ver os vídeos na casa. Para proxectar vídeos na clase, precísase permiso.

Calquera obra susceptible de ser vista ou oída con ocasión de informacións sobre acontecementos da actualidade pode ser reproducida, distribuída e comunicada publicamente, aínda que só na medida en que o xustifique a devandita finalidade informativa.

As películas de alugueiro e as compradas nunha tenda son exclusivamente para uso privado. Do mesmo xeito, pode gravarse da televisión só para un uso privado. Polo tanto, para a proxección dunha película nun uso distinto ao privado, como norma xeral, debe pedirse permiso, independentemente de como se adquirira a película.

As actividades dun cineclub non son un uso privado, senón unha proxección pública, polo que, para a proxección de películas, se precisa o permiso dos titulares dos dereitos.

Os permisos para proxectar películas poden solicitarse a EGEDA, sen prexuízo dos dereitos doutros titulares como SGAE ou DAMA, que terán dereito a ser remunerados.

Para gravar discursos e actuacións musicais e escénicas, como norma xeral, precísase a autorización tanto do autor como do intérprete.

Se na gravación aparece ou se inclúe unha obra, debe obterse o permiso do autor da obra ou doutro titular dos dereitos para transmitir a obra ao público.

Se hai persoas que se poidan identificar na gravación, para transmitir a gravación ao público, debe pedirse permiso a todas as persoas que se poidan recoñecer.

Precísase o permiso do titular dos dereitos para gardar material audiovisual realizado por outra persoa, como un vídeo en liña, nun sitio web persoal. Está permitido crear hipervínculos directos, polo que, por exemplo, pode crearse unha ligazón a un vídeo de YouTube, que sexa lícito. O creador do vídeo tamén puido permitir que o vídeo se insira no sitio web. Considérase contido audiovisual todo tipo de imaxes en movemento, como programas de televisión, películas e vídeos en liña, como vídeos de YouTube.

Como regra xeral, precísase permiso para proxectar vídeos de Internet, como vídeos de YouTube, no ensino. Porén, en Internet, hai moitos vídeos, cuxo uso pode estar permitido con fins didácticos, por exemplo, cunha licenza Creative Commons.

Cabe sinalar que o material que hai en Internet puido colgarse na rede sen o consentimento do titular dos dereitos. Non está permitido proxectar contido subido a Internet ilegalmente.

Si. Precísase permiso para proxectar películas porque a proxección é pública. Ao avaliar a condición pública do evento da proxección non importa cantas persoas asisten ao acto en realidade.

Os permisos para proxectar películas poden solicitarse a EGEDA, sen prexuízo dos dereitos doutros titulares como SGAE ou DAMA, que terán dereito a ser remunerados. O permiso tamén pode solicitarse directamente á produtora da película.

Está permitido mostrar un extracto dun programa de ordenador ou un videoxogo aos alumnos como parte da clase se se cumpren os requisitos sinalados no artigo 32.3 da Lei de Propiedade Intelectual.

O artigo 32.3 permite ao profesorado da educación regrada impartida en centros integrados no sistema educativo español e o persoal de Universidades e Organismos Públicos de investigación nas súas funcións de investigación científica, non precisarán autorización do autor ou editor para realizar actos de reprodución, distribución e comunicación pública de pequenos fragmentos de obras e de obras illadas de carácter plástico ou fotográfico figurativo, cando, non concorrendo unha finalidade comercial, se cumpran simultaneamente as seguintes condicións:

a) Que eses actos se fagan unicamente para a ilustración das súas actividades educativas, tanto no ensino presencial como no ensino a distancia, ou con fins de investigación científica, e na medida xustificada pola finalidade non comercial perseguida.

b) Que se trate de obras xa divulgadas.

No caso de libros de texto e manuais universitarios, os usos con base nesta excepción son moi limitados.

Unha gravación en audio do libro de texto é un acto de reprodución que require autorización, con carácter xeral. Para este uso, precísase o permiso do titular dos dereitos de autor.

Para compartir esa gravación cos alumnos tamén se precisa autorización. Nesa situación, debe pedirse permiso á editorial do libro de texto para usar a gravación.

Os podcast tamén poden estar protexidos por dereitos de propiedade intelectual, de xeito que para que poidan ser utilizados se debe contar con autorización do seu titular de dereitos.

É conveniente consultar as condicións de uso do servizo ou plataforma na que se atopan os podcasts. As condicións de uso dos servizos determinan con que finalidade e en que condicións pode utilizarse o servizo. Ao utilizar o servizo, o usuario comprométese a cumprir as condicións de uso do servizo.

Se o podcast pode escoitarse nun servizo cuxas condicións de uso permitan que o servizo se utilice exclusivamente para uso persoal, o podcast non poderá escoitarse no ensino sen autorización.

Porén, poderás remitir a ligazón aos alumnos para que o escoiten na casa. O uso docente non é un uso persoal. Comproba as condicións de uso do servizo antes de pór o podcast no ensino.

Para mostrar vídeos en liña, tanto en situacións de educación presencial como a distancia, precísase o permiso do titular dos dereitos. Porén, puido autorizarse o uso do vídeo con fins educativos para un vídeo particular nunha páxina web, nos termos de uso do sitio web ou cunha licenza Creative Commons adxunta ao vídeo. Neste caso, o vídeo pode mostrarse e utilizarse na ensinanza de acordo cos termos de uso o da licenza.

Está permitido compartir hipervínculos directos a vídeos que estean en Internet legalmente. Os alumnos poden ver o vídeo na casa a través da ligazón.

Con carácter xeral, para mostrar vídeos na clase precísase a autorización do titular de dereitos. O artigo 32.3 permite a centros educativos como colexios ou institutos mostrar un pequeno fragmento dun vídeo na clase.

Nos termos de uso de YouTube e os servizos para compartir vídeos semellantes, especifícase como pode usarse o contido do servizo. Por exemplo, os termos de uso de YouTube estipulan que o contido do servizo só pode escoitarse e verse con fins persoais e non comerciais. Porén, o autor ou os autores dos vídeos adoitan permitir o uso do seu vídeo en liña no ensino, por exemplo, na súa páxina web, nos termos de uso do sitio web ou cunha licenza Creative Commons. Neste caso, o vídeo pode mostrarse e utilizarse no ensino de acordo cos termos de uso ou da licenza.

Tamén sempre podes pedir permiso ao autor ou editor para mostrar un vídeo se non estás seguro de se pode mostrarse.

Engadir música de fondo a unha presentación de PowerPoint ou semellante é unha sincronización, para o que se precisa un permiso especial dos autores da música. O permiso pode obterse en SGAE e SEDA. Sen prexuízo da remuneración que lle poida corresponder aos titulares de dereitos representados por AGEDI e AIE.

Pode usarse libremente música cuxo período de protección vencera ou cuxo uso autorizara o titular dos dereitos, por exemplo, cunha licencia CC. Tamén pode incluírse música de fondo integramente de creación propia nun vídeo propio.

Para levar a cabo esa utilización precísase permiso.

Para proxectar letras de cancións precísase autorización do titular de dereitos. Igualmente, para a copia e reparto de copias de partituras no ensino precísase autorización do titular de dereitos ou licenza de CEDRO. CEDRO concede unha licenza específica para a copia de partituras na ensinanza musical.

Podes atopar máis información sobre a licenza de dereitos de autor para colexios de CEDRO en www.cedro.org

A clase debe obter o permiso para reproducir música en SGAE e SEDA, sen prexuízo dos dereitos que lles poidan corresponder aos titulares de dereitos representados por AGEDI e AIE.

O permiso para interpretar música de terceiros pódese obter de SGAE e SEDA. A Asociación debe obter os permisos para interpretar música no acto en SGAE e SEDA.

Engadir música a un vídeo é unha sincronización, para o que se precisa un permiso especial dos autores da música. O permiso pode obterse en SGAE e SEDA, sen prexuízo dos dereitos que lles poidan corresponder a outros titulares representados por AGEDI e AIE.

Pode usarse libremente música cuxo período de protección vencera ou cuxo uso autorizara o titular dos dereitos, por exemplo, cunha licenza CC. Tamén pode incluírse música de fondo integramente de creación propia a un vídeo propio.

Engadir música de fondo a unha presentación de PowerPoint ou semellante é unha sincronización, para o que se precisa un permiso especial dos autores da música. O permiso pode obterse en SGAE e SEDA, sen prexuízo dos dereitos que lles poidan corresponder a outros titulares representados por AGEDI e AIE.

Pode usarse libremente música cuxo período de protección vencera ou cuxo uso autorizara o titular dos dereitos, por exemplo, cunha licenza CC. Tamén pode incluírse música de fondo integramente de creación propia a un vídeo propio.

As condicións de uso de Spotify Free e Spotify Premium permiten o uso do servizo exclusivamente para uso privado persoal. Reproducir música de Spotify nunha clase iría en contra das condicións de uso.

Debe solicitarse permiso aos titulares dos dereitos para transmitir música na aula.

Do mesmo xeito, precísase autorización para utilizar ou compartir música en Internet e nas canles de redes sociais. Un centro educativo non precisa permiso  para usar música na aula. Pode acudir ás entidades de xestión correspondentes SGAE/SEDA, AGEDI, AIE.